Bruiloft

Lieve allemaal  

Gisteren hebben we Delhi achter ons gelaten en hadden we een reisdag richting Jaipur. Onderweg hebben we verschillende stops onder andere bij een vrouwtje die haar eigen kapeltje heeft. De vrouw heeft het erg zwaar maar haalt haar steun uit haar kapel en het geloof. We rijden door de woestijnstad Samode. We drinken thee in een paleis  met een schitterende tuin en verschillende waterfonteinen. Je kunt je haast niet voorstellen dat deze prachtige tuin eerst woestijn was. De zon is inmiddels flink gaan schijnen en het is zo,n veertig graden. In de zon is de tempratuur natuurlijk nog hoger.

We vervolgen onze reis verder richting Jaipur en onze reisleider verteld ons ondertussen van alles over het land. Zo laat hij ons een krant zien die alleen maar bestaat uit huwelijksaanvragen. In de meeste gevallen zijn het de ouders die een advertentie plaatsten omdat ze op zoek zijn naar een geschikte kanditaat voor hun kind als partner. De advertentie is opgedeeld in allerlei kopjes want je kan alleen trouwen met iemand uit je eigen kasten. Zo heb je een kasten voor mensen die iets mankeren( bv kreupel), of iemand die al eens eerder getrouwd is en nu gescheiden, of afhankelijk van je inkomsten. Trouwt iemand toch met iemand uit een andere kasten vooral als het een lagere kasten is kan  er een advertentie geplaatst worden door de familie dat deze persoon niet meer tot de familie behoort. Ook moet er wanneer er getrouwd word gezorgd worden voor een bruidsschat. De kosten hiervan en de kosten van het feest zorgen er vaak voor dat de mensen later aan lager wal raken. Wanneer er getrouwd word dan komt de bruidgom op een schimmel aan en word begeleid door de drummers en mensen die een lampenkap op hun hoofdenhebben die verlicht is. De ceremonie gebeurd ook s'avonds. Eenmaal aangekomen bij het hotel is er het toeval dat er naast ons hotel ook een bruiloft plaatst gaat vinden in de avond. Het is natuurlijk maar de vraag of wij daar ook bij aanwezig mogen zijn. Onze reisleider adviseerd ons om wanneer we het graag willen zien we gewoon langs de kant van de weg moeten gaan staan wanneer de stoet langs komt. We nemen einde van de middag een duik in het zwembad. Vanuit onze hotelkamer kijken we op de tuin waar s,avonds de bruidsceremonie zal plaatst vinden, we zien dat alles in gereedheid word gebracht.

S'avonds tijdens het eten horen we trommelgeroffelen we zien het als maar drukker worden. Er word vuurwerk afgestoken en in de verte zien we de stoet aankomen mooi verlicht door de lampenkapjes. We besluiten om snel de straat op te gaan. We voegen ons tussen de mensen en zien de bruidegom op een mooi wit, versierd paard zitten. De oom van de bruid en de broer nodigen ons uit om met de stoet mee naar binnen te gaan. We krijgen een welkomsdrankje en we worden overladen door familieleden en vrienden van het bruidspaard die met ons op de foto willen. Ook kinderen worden door hun ouders op de foto gezet samen met ons. Ze vinden onze zelf gemaakte loom armbandjes prachtig en zowel de kinderen als de volwassenen willen graag een armband. Alle armbandjes die we onderweg in de bus gemaakt hadden zijn er doorheen. De bruidegom neemt ondertussen plaatst op zijn stoel en ook hier moeten we mee op de foto en ook hij draagt ons loom armbandje. Dan volgt er een hoop trommelgeroffel en word de bruid over de rode loper begeleid naar de bruidegom. Voor de bruid dansen de mensen op het trommelgeroffel. Er word aan ons gevraagd ook mee te dansen en na enige aarzeling doen we even mee. Dit vinden ze prachtig. Eenmaal bij het podium aangekomen ontvangt de bruidegom zijn bruid. Er klinkt een ander trommelgeroffel en er word heel even gesproken. Dan volgt er een korte zegening en is het tijd om het bruidspaar te feliciteren. Iedere gast die feliciteerd mag met het bruidspaar op de foto. Als dit gebeurd is eten de mensen nog wat en dan is de ceremonie voorbij. Het was voor ons echt een ongeloofelijke belevenis. Een hele mooie afsluiting van deze dag.  

Liefs Bianca & Rachel